Официальный сайт движения «Москва без Лужкова!»
Главная Новости Москвы Наши новости Популярное
  • Новости
  • Новости
  • ВХОД В ЛИЧНЫЙ КАБИНЕТ
    логин
    пароль
       
    Новости

    Preferencyjne zwolnienie z podatku dochodowego

    1. Preferencyjne zwolnienie z podatku dochodowego Autor - Artem Kuzminykh
    2. Czynsze i opłaty licencyjne
    3. Wypłata odsetek od zobowiązań dłużnych
    4. Jak się chronić

    Preferencyjne zwolnienie z podatku dochodowego

    Autor - Artem Kuzminykh


    W przypadku niektórych organizacji kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej przewiduje znaczne korzyści podatkowe. Spróbujmy dowiedzieć się, w jaki sposób te podmioty gospodarcze mogą pomóc w planowaniu podatkowym w gospodarstwie.

    Większość metod planowania podatkowego w gospodarstwie opiera się na wykorzystaniu przedmiotów preferencyjnego opodatkowania (SLN). Niektóre z nich zostały wymienione w artykule „Jak chronić się przed podatkiem od nieruchomości”. Pewne zalety SLN można również zapewnić, płacąc podatek dochodowy. Powiedzmy o tych, które są najczęściej używane w praktyce.

    Po pierwsze, przedsiębiorstwa i indywidualni przedsiębiorcy, którzy korzystają z uproszczonego systemu podatkowego (STS) i nie płacą podatku dochodowego. Być może jest to najbardziej popularne narzędzie do optymalizacji podatkowej, pomimo istniejących ograniczeń (patrz Rozdział 26.2 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej).

    Po drugie, indywidualni przedsiębiorcy w sprawie ogólnego systemu podatkowego. Zamiast podatku dochodowego płacą podatek dochodowy od osób fizycznych (13 procent) i UST w regresywnej skali od 10 do 2 procent.

    Po trzecie, „nieważne struktury” przedsiębiorstwa spełniające wymogi art. 264 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej (podrozdział 38, sekcja 1). Ich podatek dochodowy zmniejsza się poprzez przekazywanie środków do organizacji publicznej osób niepełnosprawnych w celu ochrony socjalnej. Następnie środki te są reinwestowane w spółkę poprzez wniesienie wkładu na kapitał zakładowy lub darowiznę.

    Po czwarte, przedsiębiorstwa i indywidualni przedsiębiorcy przenieśli się do jednego podatku od przypisanego dochodu (UTII).

    Po piąte, zagraniczne i krajowe offshore.

    Czasami firmy ze stratami w bieżących lub poprzednich okresach podatkowych (w ewidencji podatkowej) są używane jako SLN. Przenosząc zysk zoptymalizowanego przedsiębiorstwa do nierentownego bilansu, obniżamy podatek dochodowy dla całej grupy przedsiębiorstw.

    Co powinien zrobić SLN

    Szereg metod stosuje się w celu zmniejszenia lub odroczenia płatności podatku dochodowego w ramach gospodarstwa. Przede wszystkim jest to przeniesienie podstawy opodatkowania do SLN poprzez ceny transferowe i utworzenie rezerwy na wątpliwe długi utworzone w ramach holdingu. Te dwie metody zostaną szczegółowo opisane w następnym artykule, poświęconym również optymalizacji podatku VAT.

    Przekształcenie podstawy podatku dochodowego może być innym sposobem. W tym celu SLN musi podjąć pewne działania w stosunku do podatnika. Rozważmy bardziej szczegółowo, co jest tutaj rozumiane.

    Usługi i praca

    Na przykład SLN może świadczyć pewną usługę na rzecz przedsiębiorstwa (w celu wykonywania pracy), w przybliżeniu w wysokości jego zysku. Na podstawie analizy Kodeksu Podatkowego (przede wszystkim klauzuli 1 art. 264 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej), najciekawszymi opcjami tutaj mogą być:

    • praca w ramach kontraktu (odrębne etapy procesu technologicznego przekazywane są wykonawcy - SLN);
    • usługi w zakresie przewozu drogowego osób i towarów oraz utrzymania pojazdów (tutaj SLN należy przenieść na UTII, ponieważ kwota „przypisanego” podatku nie zależy od kwoty dochodu);
    • usługi zarządzania, księgowość i sprawozdawczość, mediacja, usługi prawne, informacyjne, marketingowe, usługi konsultingowe w dziedzinie produkcji itp.

    Z reguły przedsiębiorstwa starają się przypisać wydatki poniesione na opłacenie usług lub prac na SLN pośrednio. Jest to najbardziej odpowiednie, ponieważ koszty te obniżają podstawę opodatkowania bieżącego okresu. Dlatego planując transakcję, należy wziąć pod uwagę przepisy art. 318 Ordynacji podatkowej („Procedura ustalania kwoty wydatków na produkcję i sprzedaż”).

    Czynsze i opłaty licencyjne

    Do innej grupy można przypisać wypłatę czynszu i opłat licencyjnych. W pierwszym przypadku zakłada się ustanowienie wysokiego poziomu czynszu za lokale i wyposażenie. Można go uzupełnić o płatności za różne dodatkowe usługi. Mogą to być: mycie okien, sprzątanie pomieszczeń, wywóz śmieci, konserwacja sprzętu biurowego itp. Obejmuje to również konserwację, naprawę i konserwację środków trwałych (sekcja 1, art. 253 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej).

    Płatności licencyjne są dokonywane za używanie znaków towarowych, znaków usługowych, patentów na wynalazki, wzory przemysłowe, know-how itp. Powinno to również obejmować koszty tworzenia i utrzymywania własności intelektualnej. Należy pamiętać, że organizacja będzie musiała uzasadnić ekonomiczną konieczność używania znaku towarowego. W tym celu należy umieścić go na wizytówkach pracowników, w reklamach, na znakach itp.

    Wypłata odsetek od zobowiązań dłużnych

    Kwota odsetek uwzględnionych w wydatkach nie powinna znacząco odbiegać od średniego poziomu odsetek od zobowiązań dłużnych wydanych w tym samym okresie w porównywalnych warunkach (art. 269 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej). W tym przypadku odchylenie o więcej niż 20 procent w dowolnym kierunku jest uważane za znaczące. W ramach zobowiązań dłużnych wyemitowanych na porównywalnych warunkach Kodeks odnosi się do zobowiązań wydanych w tej samej walucie, w tych samych okresach iw porównywalnych kwotach oraz w ramach podobnych zabezpieczeń.

    Przedsiębiorstwo może skorzystać z pewnej swobody w tych formułach. Należy jednak pamiętać, że zobowiązania odpowiadające oznakom porównywalności, ale wykonane z różnych kategorii wierzycieli (osób fizycznych lub prawnych), są uważane przez organy podatkowe za nieporównywalne.

    W celu przypisania do wydatków na cele podatkowe dowolnie dużych odsetek podatnik może zastosować następującą procedurę:

    • ustanowienie w polityce podatkowej rachunkowości szeregu przepisów. Na przykład, narosłe odsetki są ujmowane jako koszty, jeżeli ich kwota nie odbiega znacząco od średniej stopy oprocentowania zobowiązań dłużnych wyemitowanych w tym samym kwartale w porównywalnych warunkach. Konieczne jest również opisanie „procedury określania porównywalności”;
    • wyemitować co najmniej dwa porównywalne zobowiązania dłużne w jednym kwartale (dla tych, którzy płacą miesięczne zaliczki w ciągu jednego miesiąca). Na przykład przedsiębiorstwo może otrzymać dwie pożyczki odsetkowe od dwóch członków gospodarstwa lub powiązanych SLN lub osób fizycznych. Będą one w rublach, bez zabezpieczenia, na ten sam termin i mniej więcej taką samą kwotę. Stopy procentowe nie powinny różnić się od siebie o więcej niż 20 procent;
    • regularnie naliczać odsetki za rzeczywisty czas korzystania z pożyczonych środków i, niezależnie od charakteru udzielonej pożyczki lub pożyczki, odnosić je do wydatków.

    Bardziej korzystne jest przeniesienie zysku poprzez odsetki bez SLN, ale osoba, która sprzedaje rachunki dyskontowe przedsiębiorstwa z dużym zyskiem. W pewnych okolicznościach (art. 214 ust. 1 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej) obywatel otrzymuje znaczne odliczenie podatku od nieruchomości. Może to być nawet 125 tysięcy rubli rocznie, a jeśli dana osoba posiada rachunek przez ponad trzy lata, to bez ograniczeń. Tak więc obywatel nie płaci podatku dochodowego. Producent firmy przypisuje kwotę rabatu w pełnej wysokości do wydatków, ponieważ jest to zapłata za pożyczkę otrzymaną w porównywalnych warunkach.

    Kary

    Zgodnie z warunkami zawartych umów, firma może zapłacić kary do przedmiotu preferencyjnego opodatkowania.

    Rozważmy następujący schemat. Jedna spółka holdingowa (na przykład zakład) wysyła produkty (prace, usługi) do innego (na przykład domu handlowego zakładu). Ponadto umowa przewiduje znaczne kary (w tym kary) za naruszenie warunków płatności lub innych warunków umowy. Dostarczone produkty są płatne, ale nie w pełni, więc pozostają bardzo małe długi. Ponadto prawo do roszczenia tego długu (wraz z karami) przypisuje się podmiotowi preferencyjnego opodatkowania na „par”. SLN składa wniosek o niekompletną płatność i zgodnie z umową przedstawia dłużnikowi kary. Dłużnik rozpoznaje roszczenie i wygasza dług. Uznaje sankcje, które wydaje na koszty (z metodą ustalania przychodów przez naliczanie niezależnie od rzeczywistej płatności). SLN z drugiej strony płaci za nie własne małe podatki, a następnie dopiero po ich otrzymaniu.

    Zgodnie z art. 333 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej sąd jest upoważniony do ponownego obliczenia wysokości kary. Wymaga to jednak inicjatywy strony, której prawa zostały naruszone. W tej sytuacji firma dobrowolnie wykonuje swoje obowiązki w zakresie płacenia sankcji, zmniejszając tym samym podstawę obecnego okresu podatkowego. Istnieje wysokie ryzyko, że organ podatkowy będzie próbował pobierać podatek VAT od tych funduszy, ale praktyka arbitrażowa nadal znajduje się po stronie podatników (uchwała FAS z dystryktu moskiewskiego z dnia 12 listopada 2003 r., Nr KA-A40 / 8947-03, uchwała FAS w okręgu północno-zachodnim 20 Listopad 2003 r., Nr A56-29845 / 03).

    Jak się chronić

    Do wad programów wykorzystujących SLN należą trudności organizacyjne i koszty związane z tworzeniem i utrzymaniem tych podmiotów. Ale bardziej znacząca wada wielu metod optymalizacji ryzyka podatkowego. Sąd może uznać transakcje leżące u podstaw systemów podatkowych za celowe, ponieważ ich ostatecznym celem jest zminimalizowanie podatku dochodowego. Dlatego kluczowe znaczenie ma szereg okoliczności zmniejszających ryzyko podatkowe. Powiedzmy główne.

    Po pierwsze, nieudany charakter transakcji. Oznacza to, że każda transakcja powinna mieć sens ekonomiczny, oprócz zmniejszenia obciążenia podatkowego przedsiębiorstwa. Poniesione koszty muszą również spełniać wymóg ekonomicznej wykonalności. Ponadto pracownicy przedsiębiorstwa nie powinni być pracownikami, których obowiązki zawodowe powielają obowiązki SLI wynikające z umowy. W przeciwnym razie celowość wydatków na usługi (prace) SLI może zostać zakwestionowana przez organ podatkowy.

    Po drugie, w przybliżeniu poziom cen rynkowych i brak powiązania. Ważne jest, aby przestrzegać warunków, w których transakcja między SLN a przedsiębiorstwem nie może być przypisana do transakcji z zainteresowanymi stronami. Jest to konieczne, aby organ podatkowy nie zdecydował się na zmianę cen transakcji (art. 40 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej).

    Po trzecie, autonomia SLN. Indywidualny przedsiębiorca z reguły działa na własny koszt i ponosi koszty związane ze świadczeniem usług (wykonaniem pracy). Ponadto przedsiębiorca, który jest księgowym lub kierownikiem, może w ramach umowy (wyłącznie formalnie) ponosić pełną odpowiedzialność za swoje działania. Wszystko to jest dodatkowym argumentem w sporze, jeśli organ podatkowy próbuje udowodnić pozory transakcji z SLN lub ich niedostateczność.
    Przy zachowaniu opisanych i innych warunków nie będzie łatwo uzyskać unieważnienie transakcji w sądzie. W tym celu organ podatkowy będzie musiał zidentyfikować i zakwalifikować obowiązujący system podatkowy. Następnie będzie musiał przeprowadzić kontrole wszystkich zaangażowanych osób i potwierdzić ich przynależność lub nieprawidłowość stosowanych cen. Ale co najważniejsze, musisz udowodnić zamiar popełnienia przestępstwa podatkowego lub przestępstwa.


    Trener: Kuzminykh Artem Evgenyevich


     

    Найди свой район!

    Восточный

    Западный

    Зеленоградский

    Северный

    Северо-Восточный

    Северо-Западный

    Центральный

    Юго-Восточный

    Юго-Западный

    Южный

    Поиск:      


     
    Rambler's Top100
    © 2007 Движение «Москва без Лужкова!»