Julia Khachaturian,
CEO
NIKA, PLAN RYZYKA
„Rachunkowość. po prostu. Widzę. praktyczne ”2013 numer 13
Materiał artykułu jest prezentowany w formie, w jakiej został opublikowany w czasopiśmie. Podczas czytania należy wziąć pod uwagę, że dzisiaj istnieją niuanse opodatkowania związane z zapłatą podatku od nieruchomości od wartości katastralnej i nowe cechy opodatkowania związane ze stosowaniem zachęt podatkowych dla majątku ruchomego.
Co robić:
Ustawa federalna z dnia 29.11.2012 r. Nr 202-ФЗ „W sprawie zmian do drugiej części ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej” - zwana dalej ustawą nr 202-ФЗ.
Ustawa federalna z dnia 07.08.2001 r. Nr 115-ФЗ „W sprawie przeciwdziałania legalizacji (praniu) dochodów pochodzących z przestępstwa i finansowania terroryzmu” - zwana dalej ustawą nr 115-ФЗ
Ustawa Federacji Rosyjskiej z 9 grudnia 1991 r. Nr 2003-1 (zmieniona 29 czerwca 2012 r.) „O podatkach od majątku osób fizycznych” - zwana dalej ustawą nr 2003-1.
Ustawa federalna z 29.10.98 nr 164-ФЗ „O leasingu finansowym” - zwana dalej ustawą o leasingu. PBU 6/01 „Rachunkowość środków trwałych”, zatwierdzona. Rozporządzenie Ministerstwa Finansów Rosji z dnia 30.03.2001 r. Nr 26n.
Zatwierdzone wytyczne dotyczące księgowania środków trwałych. Rozporządzenie Ministra Finansów Rosji z dnia 13 października 2003 r. Nr 91n - dalsze instrukcje metodyczne.
Metody optymalizacji podatku od nieruchomości organizacji można podzielić na dwie grupy: przeniesienie własności do innej firmy (lub do przedsiębiorcy), która nie płaci podatku lub ma prawo nie płacić go z określonej nieruchomości. zmniejszenie wartości nieruchomości w rachunkowości. Im wcześniej wartość nieruchomości spadnie, tym mniej podatku będziesz musiał zapłacić.
Przenieś nieruchomość
Tylko pamiętaj!
Podatek od nieruchomości jest opodatkowany tylko od nieruchomości, które spółka posiada w swoich księgach rachunkowych jako środki trwałe (art. 374 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). Przeniesienie nieruchomości pomoże również właścicielowi firmy chronić aktywa przed ryzykiem podatkowym. W końcu im bardziej aktywne działania głównej firmy, tym większe prawdopodobieństwo dużej kwoty podatków i kar podatkowych wobec budżetu. A jeśli firma nie ma własnych środków trwałych, nie można na nich nakładać żadnych zobowiązań podatkowych. Metody optymalizacji związane z przenoszeniem własności z firmy na inne struktury implikują istnienie struktury holdingowej (wyraźnej lub ukrytej). W końcu opierają się one na zaufaniu właścicieli firmy przesyłowej do kierownictwa zaakceptowanej firmy. To jest minus ruchliwych metod. A oczywistym plusem nie jest obniżenie podatku, ale całkowite zwolnienie z niego. Ruchome - do innej firmy. Przedmioty niepodlegające podatkowi od nieruchomości obejmują wszystkie rzeczy ruchome zarejestrowane jako środki trwałe nie wcześniej niż 1 stycznia 2013 r. (Podpunkt 8, Klauzula 4, Artykuł 374 Kodeksu Podatkowego RF, Ustawa nr 202-ФЗ). Ta reguła pozwala znaleźć nowe sposoby optymalizacji podatków od nieruchomości. Załóżmy, że firma pracuje w głównym systemie podatkowym i posiada w swoim bilansie majątek ruchomy - środki trwałe. Ale zostały zarejestrowane przez długi czas. Aby te aktywa zostały uznane za „nowo zarejestrowane”, musisz przenieść je do innej firmy kontrolowanej przez rzeczywistego właściciela firmy. Istotną zaletą takiego systemu jest to, że firma posiadająca nieruchomość może również znajdować się w ogólnym systemie podatkowym.
Ważne, aby wiedzieć!
Nieruchomości obejmują grunty, budynki i ogólnie wszystko, co jest mocno związane z lądem, a także statki powietrzne, morskie i rzeczne oraz obiekty kosmiczne podlegające rejestracji państwowej. Wszystko inne dotyczy majątku ruchomego (art. 131 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej). Nieruchomości - w firmie na „uproszczonym”. Jeśli mówimy o nieruchomości, to norma sub. 8 str. 4 art. 374 Kodeksu Podatkowego nie pomaga w optymalizacji opodatkowania. Jeśli jednak przeniesiesz nieruchomość do firmy stosującej uproszczony system opodatkowania, można uniknąć płatności podatku (klauzula 2 art. 346.11 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej). Najprostszy sposób poruszania się - bezpośredni zakup i sprzedaż. Należy pamiętać, że środki trwałe należące do usług uproszczonych nie mogą przekroczyć wartości 100 milionów rubli. (Pod. 16 str. 3 art. 346.12, str. 4 art. 346.1 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej). Bardziej skomplikowanym sposobem jest wpłacenie nieruchomości do kapitału docelowego. Tutaj, w odniesieniu do firm, istnieje ograniczenie USN: udział innych organizacji nie powinien przekraczać 25 procent (podrozdział 14, klauzula 3, artykuł 346.12, klauzula 4 artykułu 346.1 Kodeksu Podatkowego RF). Innymi słowy, nieruchomość faktycznie wniesiona do kapitału docelowego musi kosztować nie więcej niż jedną czwartą całkowitego kapitału docelowego. Jest raczej trudno utrzymać tę proporcję, jeśli kapitał autoryzowany nie jest wystarczająco duży. Ponadto, gdy główna spółka ma długi, karę można nałożyć na jej udział w innej osobie prawnej. Takie zagrożenie nie powstanie, jeśli zakup i sprzedaż będą bezpośrednie. Nieruchomości - dla przedsiębiorcy na „uproszczonym” lub na patencie. Dobrym rozwiązaniem jest również przeniesienie nieruchomych środków trwałych do przedsiębiorcy stosującego uproszczony system podatkowy lub system patentowy. Przecież taki przedsiębiorca w odniesieniu do mienia wykorzystywanego do działalności gospodarczej jest zwolniony z obowiązku płacenia podatku od majątku osób fizycznych (klauzula 3 art. 346.11 ust. 10 art. 346.43 Ordynacji podatkowej Federacji Rosyjskiej). Ponadto, w przeciwieństwie do poprzedniej metody, nie ma ograniczeń dotyczących wartości środków trwałych ani udziału w kapitale zakładowym.
Każda nieruchomość - dla jednostki.
Jeśli właściciel firmy jest skłonny zapłacić podatek od nieruchomości, ale nie jest tak istotny jak osoba prawna, może zastąpić go mniej obciążającym podatkiem od majątku osobistego (NIFL). Stawki NIFL wynoszą (art. 3 ustawy nr 2003-1): do 0,1% - dla przedmiotów o wartości zapasów do 300 000 rubli; od 0,1 do 0,3 procent - dla obiektów od 300 000 do 500 000 rubli; od 0,3 do 2 procent - dla obiektów o wartości zapasów przekraczającej 500 000 rubli.
Jest jasne, że ... ...
po przeniesieniu składnika aktywów na inną osobę może on zostać wykorzystany w przyszłości na podstawie umowy dzierżawy lub leasingu. Istnieją również sytuacje, w których firma przesyłowa nie musi korzystać z tego obiektu (na przykład budynek jest wynajmowany osobom trzecim). Możesz przenieść nieruchomość na osobę przez prosty zakup i sprzedaż. Ta metoda optymalizacji jest nadal wygodna, chociaż prawodawcy przeprowadzają propozycje zastąpienia wartości zapasów nieruchomości w celu obliczenia wartości rynkowej NIFL. Jeśli podstawa do obliczenia zmian podatkowych, metoda może być nieopłacalna. Ponadto dzierżawa nieruchomości zakupionej przez obywatela do użytku przemysłowego prawdopodobnie zostanie uznana za działalność gospodarczą. A jeśli dana osoba nie zarejestruje się jako przedsiębiorca, może zostać obciążona czynszem za wszystkie te same podatki, które płacą przedsiębiorcy. Zminimalizuj ryzyko. Kupowanie i sprzedawanie tylko na pierwszy rzut oka wydaje się najbezpieczniejszym sposobem.
Po pierwsze, transakcja ta może podlegać kontroli podatkowej. Jeśli więc akceptująca własność firmy zostanie zarejestrowana na krótko przed transakcją, inspekcja uzna to za jeden ze znaków możliwego kierunku działań podatnika w kierunku uzyskania nieuzasadnionej korzyści podatkowej. Dlatego też, jako nabywca, lepiej jest wybrać firmę (lub przedsiębiorcę), która ma już pewną historię podatkową.
Po drugie, z reguły taki zakup i sprzedaż odbywa się z minimalną marżą w celu zminimalizowania podatku VAT i podatku dochodowego. Obecność minimalnej marży daje organom podatkowym dodatkowy powód do podejrzeń o nieuzasadnione korzyści podatkowe w celu zaoszczędzenia podatku od nieruchomości. Aby zminimalizować ryzyko i uzasadnić nieznaczną cenę transakcji, sensowne jest przeprowadzenie przetargu. Jednocześnie konieczne jest spełnienie wymogów Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej w odniesieniu do przetargów (ofert), w przeciwnym razie przetarg może zostać uznany za nieobjęty.
Po trzecie, transakcje na rynku nieruchomości o wartości ponad 3 milionów rubli mogą zostać zweryfikowane przez Rosfinmonitoring (klauzula 1.1 artykułu 6 ustawy nr 115-FZ). Jeśli cena transakcji jest mniejsza, nie ma się czym martwić.
Ważne, aby wiedzieć!
W ramach pojedynczej umowy leasingowej sprzedawca przedmiotu leasingu może jednocześnie działać jako leasingobiorca (art. 4 ustawy leasingowej). Zmniejsz wartość nieruchomości Z pomocą leasingu. Aby szybko zmniejszyć wartość nieruchomości w księgowości, można użyć metody leasingu zwrotnego. Jego istotą jest to, że firma sprzedaje nieruchomość firmie leasingowej pod jej kontrolą, a następnie wynajmuje ją. Nieruchomość może zostać zarejestrowana zarówno w bilansie leasingodawcy, jak iw bilansie leasingobiorcy. W zależności od tego jeden lub drugi będzie musiał zapłacić podatek od majątku organizacji. Jednak w celu amortyzacji przedmiotu leasingu w rachunkowości można przyspieszyć (art. 31 ustawy o leasingu).
Po prostu nie przegap! Odbiór lub udostępnienie nieruchomości w ramach leasingu finansowego podlega obowiązkowej kontroli Rosfinmonitoring, gdy kwota transakcji wynosi od 600 000 rubli (lub równowartość w walucie obcej) (Podpunkt 4, Klauzula 4, Artykuł 6 Ustawy nr 115-ФЗ). Jednak jednoczesne stosowanie liniowej metody obliczania amortyzacji i czynnika przyspieszenia wywołuje kontrowersje. Oficjalne stanowisko jest takie, że przy rozliczaniu amortyzacji przedmiotu leasingu można zastosować współczynnik przyspieszenia nie większy niż 3, jeżeli amortyzacja jest naliczana przy użyciu malejącego salda (na przykład pismo nr 03-06-01-04 / 125 Ministerstwa Finansów Rosji 03.03.05). W tym przypadku instytucja finansowa odwołuje się do pkt 19 PBU 6/01, a także do pkt 54 wytycznych metodologicznych. Niektóre sądy arbitrażowe uważają to samo. Niestety Prezydium Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej faktycznie zgodziło się z oficjalnym stanowiskiem (Uchwała nr 2346/11 z 5 lipca 2011 r. W sprawie nr A53-7759 / 2010). Metoda zmniejszania salda jest znacznie bardziej skomplikowana niż metoda liniowa, dlatego firmy często odmawiają dzierżawy, optymalizując podatek od nieruchomości. Istnieje jednak inne stanowisko i jest ono również wspierane przez sądy arbitrażowe (na przykład decyzja FAS w okręgu Ural z dnia 28.12.2009 r. Nr Ф09-1874 / 09-С3). Art. 31 ustawy o leasingu nie zawiera wymogu amortyzacji księgowej poprzez zmniejszenie salda. Dlatego nadal istnieje niewielka szansa na obronę prawa do przyspieszonej amortyzacji w jakiejkolwiek metodzie amortyzacji w sądzie. Ze względu na metodę amortyzacji. Jest ich cztery, ustalmy, która metoda jest bardziej opłacalna. Na przykład wartość początkowa środka trwałego wynosi 300 000 rubli. a jego okres użytkowania wynosi 5 lat.
W metodzie liniowej, przede wszystkim na podstawie okresu użytkowania, określana jest stawka amortyzacji: 100% / 5 lat = 20%. Roczna kwota amortyzacji obiektu jest określana przez pomnożenie kosztu początkowego (lub zastąpienie - w przypadku przeszacowania) przez stawkę amortyzacji: 300 000 rubli. x 20% = 60 000 rubli. Miesięczna kwota amortyzacji będzie taka sama i wyniesie 5000 rubli.
Metoda malejącego salda jest zazwyczaj wybierana, gdy efektywność wykorzystania środka trwałego zmniejsza się z każdym kolejnym rokiem. Stawka amortyzacji jest obliczana na podstawie okresu użytkowania tego obiektu i stosunku nie wyższego niż 3 ustalonego przez firmę. W naszym przykładzie, przy współczynniku 1, normą będzie - 20%, a współczynnik 2 - 40%.
Roczna kwota amortyzacji jest ustalana na podstawie wartości rezydualnej obiektu na początku roku sprawozdawczego i stawki amortyzacji. Oblicz roczną kwotę amortyzacji dla stawki 20% (współczynnik = 1):
W pierwszym roku działalności: 60 000 rubli. = 300 000 x 20% = 60 000; W drugim roku: 48 000 rubli. = 240 000 x 20%, gdzie 240 000 = 300 000 - 60 000 - wartość rezydualna na koniec pierwszego roku; W trzecim roku: 38 400 rubli. = 192 000 x 20%, gdzie 192 000 = 240 000 - 48 000 - wartość końcowa na koniec drugiego roku; W czwartym roku: 30 720 rubli. = 153 600 x 20%, gdzie 153 600 = 192 000 - 38 400 - wartość końcowa na koniec trzeciego roku; W piątym roku pozostała kwota 122 880 rubli powinna zostać odpisana w sposób liniowy. (153.600 - 30.720).
W metodzie odpisywania kosztu sumy liczby lat okresu użytkowania roczna kwota amortyzacji jest ustalana na podstawie wartości początkowej składnika aktywów i wskaźnika rocznego, gdzie licznik jest liczbą lat pozostałych do końca okresu użytkowania obiektu, a mianownik jest sumą liczby lat okresu. W naszym przykładzie suma liczby lat użytkowania będzie wynosić 15 (1 rok + 2 lata + 3 lata + 4 lata + 5 lat).
W pierwszym roku działalności wskaźnik roczny wyniesie 5/15, kwota naliczonej amortyzacji wynosi 100 000 rubli. (300 000 x 5/15).
W drugim roku: roczny wskaźnik wynosi 4/15, kwota amortyzacji wynosi 80 000 rubli. (300 000 x 4/15).
W trzecim roku: stosunek roczny –3/15, kwota amortyzacji - 60 000 rubli. (300 000 x 3/15).
W czwartym roku: stosunek roczny - 2/15, kwota amortyzacji - 40 000 rubli. (300 000 x 2/15).
W piątym roku: stosunek roczny wynosi 1/15, kwota amortyzacji wynosi 20 000 rubli. (300 000 x 1/15).
Tylko pamiętaj! W roku sprawozdawczym odpisy amortyzacyjne środków trwałych są naliczane miesięcznie w wysokości 1/12 kwoty rocznej (str. 19 PBU 6/01). Wyjątkiem jest metoda odpisu proporcjonalna do wielkości produkcji. Utwórz tabelę, aby porównać wartość rezydualną obiektu na koniec każdego roku okresu użytkowania, obliczoną na trzy sposoby.
Przyjmujemy metodę zmniejszania równowagi dla porównania z dwoma rosnącymi współczynnikami: 1 i 2.
Dla większości firm metoda zgodna z sumą liczby lat użytkowania i metodą zmniejszania równowagi o współczynniku 2 jest bardziej korzystna.
Porównanie wartości rezydualnej na koniec każdego roku użytkowania obiektu przy zastosowaniu trzech metod amortyzacji. Gdy metoda odpisywania wartości składnika aktywów proporcjonalnie do wielkości amortyzacji produkcji (pracy) jest następująca. Po pierwsze, szacowany jest naturalny wskaźnik oczekiwanej wielkości produkcji (pracy), który można wyprodukować przy użyciu pozycji rzeczowych aktywów trwałych przez cały okres użytkowania. Ponadto obliczany jest stały stosunek wartości początkowej składnika aktywów do szacowanej objętości. Miesięczna kwota amortyzacji jest określana przez pomnożenie stałego współczynnika przez naturalny wskaźnik rzeczywistej wielkości produkcji (pracy) w miesiącu sprawozdawczym. Ta druga metoda wymaga poważnych obliczeń analitycznych, więc jest rzadko stosowana. Jednak w sytuacji, gdy najbardziej intensywne użytkowanie nowego zasobu następuje w pierwszym roku lub dwóch latach użytkowania, ta metoda jest szczególnie korzystna.
Przeczytaj artykuł na podobny temat:
PLANOWANIE PODATKOWE PODATKU OD NIERUCHOMOŚCI
Lub odwiedź nasze wydarzenia związane z planowaniem podatkowym:
Warsztaty: Planowanie podatkowe
