3 kurs, Instytut Biznesu i Prawa
Doradca naukowy: doktor, docent Maltseva AV
St. Petersburg, Rosja
Początkowo strefy przybrzeżne były tworzone przez małe państwa w celu przyciągnięcia zagranicznych inwestycji na ich terytorium i zachęcania do współpracy międzynarodowej przy minimalnych zasobach. Następnie, w latach sześćdziesiątych, stały się powszechne z powodu przejścia krajów rozwiniętych na monetarystyczny model zarządzania gospodarczego, co spowodowało zaostrzenie wymogów wobec banków.
Offshore - przetłumaczone z angielskiego „poza granicami”. Strefa przybrzeżna oznacza państwo (część państwa), na którego terytorium firmy zagraniczne (nierezydenci) prowadzą operacje z zagranicznymi osobami lub osobami prawnymi (nierezydentami) w walucie obcej dla tego kraju - przy całkowitym braku ingerencji w ich działalność (lub pod warunkiem minimalnej interwencji) ze stanu, który stworzył strefę przybrzeżną. Spółka offshore jest przedsiębiorstwem, które nie prowadzi działalności w kraju, w którym jest zarejestrowana, a jej właścicielami są podmioty zagraniczne.
Główną cechą strefy przybrzeżnej jest zwolnienie nierezydentów działających na tym terytorium z podatków lub przyznanie im korzyści podatkowych.
Po pierwsze, offshore jest korzystne dla tych, którzy chcą zachować swój kapitał przed polityczną niestabilnością kraju, w którym się znajdują, a także mieć możliwość swobodnego dysponowania nimi, przenosząc ich na cały świat.
Po drugie, jeśli firma prowadzi zagraniczną działalność gospodarczą: offshore umożliwi uproszczenie obiegu dokumentów, przyspieszy przepływy finansowe i zoptymalizuje podatki. To tylko kilka przykładów, o wiele więcej. Strefy offshore mogą wykorzystywać do swoich działań różne firmy.
W celu ochrony krajowego biznesu, spółki offshore nie mogą prowadzić żadnej działalności gospodarczej w strefie przybrzeżnej. Główne dochody strefy przybrzeżnej pochodzą z opłat rejestracyjnych i rejestracyjnych, wpływów podatkowych, wydatków spółek offshore na utrzymanie w obszarze ich stałych misji (biura sekretarskie). Na wielu obszarach przybrzeżnych wymagane jest obowiązkowe zatrudnienie lokalnych mieszkańców w sekretariacie, co rozwiązuje problem zatrudnienia. Sprzęt, samochody, materiały importowane dla firm nie podlegają opłatom celnym. Liczba zarejestrowanych firm niebędących rezydentami na jednym morzu może sięgać kilkudziesięciu tysięcy.
W Rosji lista państw i terytoriów zapewniających preferencyjne traktowanie podatkowe, a nie zapewniająca ujawniania i przekazywania informacji podczas transakcji finansowych, jest zatwierdzana przez Ministerstwo Finansów.
Szereg zalet otwierania firm w strefach przybrzeżnych opisano powyżej. Po pierwsze - jest to optymalizacja planowania podatkowego, ale także:
- Możliwość klasyfikacji informacji o prawdziwym właścicielu kapitału i zachowania pełnej poufności innych informacji handlowych;
- Zdolność do systematycznego wycofywania środków za granicą;
- Brak kontroli walutowej i możliwość prowadzenia działalności w dowolnej walucie;
- Dla organizacji rosyjskich: uzyskanie statusu firmy zagranicznej, która odpowiednio zwiększy jej prestiż na rynku krajowym.
Ale pomimo wszystkich wymiernych korzyści, trzeba zdać sobie sprawę, że ta sfera ma swoje własne pułapki.
Po pierwsze, w takich strefach trudno jest zabezpieczyć się przed zmianami w ustawodawstwie podatkowym, dlatego należy podjąć odpowiedzialną postawę wobec wyboru kraju, w którym firma będzie zlokalizowana.
Wiele zachodnich organizacji ma wątpliwości co do nieprzejrzystych offshore, dlatego te ostatnie mogą mieć trudności z tworzeniem nowych partnerstw.
I jeszcze jedno - jest to tendencyjne podejście do firm zlokalizowanych w strefach morskich przez rosyjskich urzędników, ponieważ ci ostatni postrzegają spółki offshore jako sposób na unikanie podatków.
Strefy morskie i ich funkcje
Obecnie istnieje około 50 krajów na całym świecie, gdzie znajdują się strefy przybrzeżne. Każda strefa ma jednocześnie swoją specyfikę. Ogólnie można wyróżnić następujące typy stref przybrzeżnych:
1. Klasyczne (bez podatków i bez obowiązku zgłaszania) - na terytorium klasycznych spółek offshore płacić państwu jedynie stałą opłatę za wydanie licencji na prowadzenie działalności, po czym są one całkowicie zwolnione ze wszystkich podatków (Bahamy, Panama, Wyspy Dziewicze itp.)
2. Strefa niskiego opodatkowania (strefy o zwiększonym szacunku) - firmy zarejestrowane na jej terytorium mogą korzystać ze znacznych korzyści podatkowych, ale muszą corocznie przedkładać sprawozdania finansowe organom regulacyjnym (Węgry, Cypr itp.);
3. Inne obszary, na których terytorium ustanowiono korzystne warunki opodatkowania i planowania finansowego (Zjednoczone Królestwo).
W zależności od celu, dla którego powstaje spółka offshore, schemat pracy w niej może być zorganizowany na różne sposoby. Jednocześnie organizacje offshore mogą swobodnie manewrować inwestycjami i rozliczeniami międzynarodowymi zarówno z innymi firmami offshore, jak i mieszkańcami krajów (z wyjątkiem kraju, w którym są zarejestrowani). Poniżej znajduje się przykład działań eksportowo-importowych z wykorzystaniem spółek offshore.
Przenoszenie zysków przy eksporcie i imporcie.
Metoda ta zakłada, że główny dochód z transakcji nie jest generowany w kraju o wysokim opodatkowaniu, ale w strefie morskiej. Schemat jest niezwykle prosty: na przykład rosyjska firma bezpośrednio sprzedaje towary, których łączne koszty wynoszą 100 USD, zagranicznej firmie po cenie 110 USD . W związku z tym jego zysk netto wynosi 10 USD , z czego 20% stanowi podatek dochodowy.
Gdy zostanie wprowadzony jako pośrednik spółki offshore, program będzie wyglądał trochę inaczej: rosyjska firma sprzeda produkt, którego koszt wynosi 100 USD, spółka offshore po najniższej cenie ( 101 USD ), po czym sprzeda produkt zagranicznej firmie za 110 USD. Oznacza to, że zysk będzie taki sam jak 10 USD , ale podatek będzie musiał zostać zapłacony tylko od 1 USD .
Podsumowując, warto wspomnieć o statystykach. Interesujące są następujące fakty dotyczące stref przybrzeżnych:
· Według różnych danych banki i inne instytucje finansowe i kredytowe znajdujące się na ich terytorium posiadają około 60% światowej waluty twardej;
· 40% wszystkich międzynarodowych transakcji finansowych odbywa się za pośrednictwem sieci.
Jeśli się nad tym zastanowić, liczby są imponujące, co jest kolejnym dowodem na znaczenie stref przybrzeżnych i morskich w nowoczesnej gospodarce.
Nie ma pojedynczej listy stref przybrzeżnych, prace nad kontrolowaniem stref przybrzeżnych są przeprowadzane jako Międzynarodowy Fundusz Walutowy tak i banki centralne różne kraje świata.
W Rosji publikowana jest lista stanów i terytoriów zapewniających preferencyjne traktowanie podatkowe i (lub) nie przewidujących ujawniania i przekazywania informacji podczas transakcji finansowych (strefy przybrzeżne) Bank Centralny Rosji .
